Худовандо, дили мо шод аз Ту,
Гулистони бақо обод аз Ту.
Фурӯғи ин ҷаҳон аз шавқи рӯят,
Ҳаёти ҷовидон бошад ба кӯят.
Гар аз лаззоти дунё рӯй тобем,
Ба даргоҳи пур аз меҳрат шитобем.

Равони ташнагон дар ҷустуҷӯят,
Ки нӯшанд оби зинда аз сабӯят.
Ту танҳо пойдору ҷовидонӣ,
Ту моро андар ин дунё шубонӣ.
Бибахшӣ гумраҳонро растагорӣ,
Диҳӣ мар пайравонро комгорӣ.

Чу аз оби ҳаёти безаволат
Ҳам аз сарчашмаи оби зулолат,
Равони ташнаи мо ком ёбад,
Зи ҳар дарди ҷаҳон ором ёбад.
Туро ҷӯяд равони беқарорам,
Ба ҷуз Ту дар ҷаҳон ёре надорам.

Зи дидорат дарунам шод гардад,
Зи қайди ранҷу ғам озод гардад.
Хушо он дам, ки бошам аз дилу ҷон
Туро хоҳон ба дунёи парешон.
Масеҳ, эй ҷовидонӣ довари мо,
Зи раҳмат бош доим дар бари мо.

Зи нурат соз равшан ҷони моро,
Бикун собит ба Худ имони моро.
Зи торикиву нодонии пиндор,
Худоё, ҷони моро барҳазар дор.
Ҷаҳонро аз фурӯғат соз равшан,
Чунон равшан, ки гардад рашки гулшан.