Duchu mocy, Duchu wiary, posłuszeństwa karnych sił,
Twórco Bożych dziel bez miary, Dawco z niebios,
któryś był świętych, królów i proroków,
Apostołów - Bożych sług - Przewodnikiem już
od wieków, Duchu Święty, Tyś nasz Bóg!

Zsyłaj z niebios Swoje dary na nas słabe dzieci Twe,
byśmy mogli mocą wiary całym sercem wyznać Cię.
Skarby, blaski świata tego, cześć u ludzi rzucić precz,
podnieść mężnie do świętego boju Twój płomienny miecz.

Abrahama daj nam wiarę, co ni chwili się nie chwiał,
gdy Ci syna na ofiarę jedynego przynieść miał.
Daj Józefa czystość świętą Jego bojaźń Bożą wzbudź,
gdy szatańską swą ponętą chce nas zrzeszna złapać chuć.

Daj nam świętą Eliasza srogość, gdy ten ślepy świat
cześć bożyszczom swym wygłasza, życie im poświęca
rad, byśmy nigdy ku ich chwale kolan swych nie chcieli
zgiąć, ale wyznawali stale: „Panie, Tobie chwała bądź!"

Apostołów daj nam stałość mówić prawdę światu wbrew.
Daj niezłomnie i wytrwale sławić Chrystusową krew.
Głosić światu prawdy święte, nie bać się urągań, gróźb,
pełnić dzieło rozpoczęte, wierzyć, że wysłuchasz próśb.

Daj nam pokój, moc Szczepana Męczennika i z nim wraz
daj nam upaść na kolana, gdy świat kamienuje nas.
Daj z radością ujrzeć Ciebie, Jezu, w wielkiej chwale Twej;
na prawicę Ojca w niebie przyjmij dusze dziatwy Swej!