Rebbimiz berdi seni.
Kyn durmuşda, göreşlerde
Göge galdyrdyň meni.
Dyzyma çöküp durdum,
Ýürekde Hudaýa ýüzlendim:
«Eý Hudaý, meni eşit!
Kynçylyklaň içinde Sen kömek et,
men tapdan düşdüm.»
Dyngysyz gar ýagyp dur,
Ýüregimde şol howa deý,
Özüne ýer tapman dur.
Gözümde ýaşym bilen,
Men Isa Mesihe
ýalbardym:
«Eý Hudaýym,
Sen görýäň,
Ýürekde men gynanýan,
Ysgyndan gaçdym
we ýykylýan.»
Hudaýym men gaçmaýan.
Goý, gaýga we kynçylyga
Ýolumda duş bolaýyn.
Ruhdan düşen mahalym,
Hemişe Seniň Güýçli Eliň,
Meniň egnimde bolsun,
Durmuş söweşlerinde
Meni mähirli ruhlandyrsyn.
Saňa çäksiz minnetdar,
Hudaýym güýjüňe şöhrat,
Sen hemişe wepadar.
Az güýjüme güýç goşduň,
Gowşaklanyp güýçden
gaçamda,
Gökden ýürege ýakyn
Aýratyn bir ses geldi,
Men dogadan şatlyk
gazandym.
Rebbimiz berdi seni.
Kyn durmuşda,
göreşlerde
Göge galdyrdyň meni.