O, Duchu Święty, do nas przyjdź i do naszego
serca wnijdz i obierz w nim mieszkanie!
Światłości z nieba niech Twój blask i dla nas
będzie zdrojem łask radości gońcem, Panie!
Słońca, Gońca, Życia z nieba nam potrzeba
więc błagamy, gdy do Ciebie przybywamy.

Krynico Ty mądrości, chciej udzielić nam
światłości Swej, umocnić w jednej wierze,
abyśmy nauczali zbór jedności świętej dawać
wzór, wyznawać Ciebie szczerze, w wierze,
szczerze, ufność mamy, że zdołamy Tobie,
Panie, służyć, póki życia stanie.

W potrzebie udziel nam Swych rad i prowadź
nas na prawdy ślad, bo sami dróg nie znamy.
Daj nam wytrwałość byśmy Ci służyli aż do
końca dni, choć boleść cierpieć mamy.
Wzieraj, wspieraj, co zachwiane i stroskane,
Ciebie prosi i swe oczy do Cię wznosi.

Darz wspomożeniem Twoim nas, byśmy,
gdy boju przyjdzie czas przy Tobie, wiernie
trwali i pewni wciąż obrony Twej, zuchwalstwu
wrogów w mocy tej skuteczny odpór dali.
Twoją zbroją nas ochraniaj i zasłaniaj w
nieszczęść chwili, byśmy zło przezwyciężyli.

Opoko i żywocie nasz! Gdy błogie słońce Swe
nam dasz, niech w duszy naszej płonie;
Strumienie prawdy na nas zlej i wzniecaj też
z miłości Swej i miłość w naszym łonie.
Wlewaj, wlewaj Swoje tchnienie w me sumienie,
abym w wierze Zbawcę swego wielbił szczerze.

Daj nam w czystości życie wieść i Tobie
służby swoje nieść, bądź siłą naszej duszy,
do walki nasze serca wzbudź, gdy w nas się
wmaga ciała chuć; niech Twoja moc ją skruszy.
Steruj, kieruj me pragnienia i dążenia z tych tu
nizin do niebiańskich Twoich wyżyn.