Wyrwani z niepokojów i wielu
groźnych burz idziemy do Twej ciszy,
do Twych niebiańskich wzgórz.
Tam z Ciebie zaczerpiemy pociechy istną moc,
i siły nabierzemy,
by przetrwać ciemną noc.

Matczyną troskliwością otaczasz dusze mdłe,
dobrocią Swą, miłością obdarzasz dzieci Twe.
Więc szczerze podziwiamy Twój pociech pełen zdrój;
innego my nie mamy, jedynie skarbiec Twój.

Bez Ciebie byśmy padli wyzbyci z wszelkich sił,
bez Ciebie my bezradni na wzór kamiennych brył,
lecz z Tobą nie zachwieje nas niemoc; smutek,
głód oderwać nas nie mogą od Boga próżny trud.

Śmierć, życie, żadne moce nic nie odłączy nas,
dnie, ani ciemne noce, zły, ani dobry czas.
Prosimy Cię jedynie modlitwy,
Jezu wznoś do Ojca niebieskiego, o wierność naszą proś.