Znam przeczysty i wspaniały
Szczęścia wieczystego zdrój.
Wyleczyłem się w nim cały,
Chcesz go poznać, bracie mój?
On z Bożego tronu spływa,
Zwilża niebo, krzepi świat,
Bez tej rosy woń pozbywa
I ten najcudniejszy kwiat.
Zdrojem czystym i wspaniałym
Słowo Boże jest, to wiem;
Gdy je przyjmę sercem całym,
Prawdy zdrój znajduję w nim.

Znam zwierciadło lśniące jasno,
Świeci się ze złotych ram.
W nim oglądam duszę własną,
Boga również widzę tam;
Widzę w nim swe ciemne sprawy,
Widzę wielką miłość tę
Króla co Swej wiecznej sławy
Na Golgocie wyrzekł się.
Nie masz to nad Słowo Boże,
Spływa zeń światłości zdrój,
Komu świecą Jego zorze,
Ten ma błogi żywot swój.

Znam zwiastuna ja Bożego,
Zwiedza chatkę, pałac, tron,
Cicho puka do każdego,
Na wesele wzywa on.
Głosi nam radosne sprawy;
Oblubieniec zbliża się!
Zbliża się mój Pan łaskawy,
By do Siebie zabrać mię.
Znam cię, pośle szczęścia mego,
I mnie głos zawołał twój
- Słowo Boga wszechmocnego,
- W tobie tylko życia zdrój!