Çobanın doksan dokuz koyunu ağılda, // Ama biri yolu şaşırmış, gitmiş. // Bozkır çok geniş, yoğun karanlık, Yürek yakıcıdır böyle yalnızlık. Korku, ürküntü, meleme, Sağlı, sollu koşturuyor güçsüz koyunu. Yetmez mi doksan dokuz koyun sana, Çoban? // Ne çıkar ki sanki bir tek koyundan? // Ayrılmasaydı bu sürüsünden, Kulak vermeliydi sesine senin. Hayır, ben kesinlikle gitmeliyim kıra, // Gelsin o da sürüye, güvenliğe. // Yol çok uzundur, aramam gerek. Çoban çok yoruldu, boyandı kana. Ey Çoban, nedir sende tüm bu kan izleri? // Döktüm kanım' bulmaya koyunumu. // Neden ellerin böyle yaralı? Taş ve çalı, diken kanattı beni. Çobanı duydu koyun, Çoban da koyunu, // Sevinç ile omuzuna kaldırdı. // Gelin komşular, hep sevinelim, Buldum yitirilen bu koyunumu. Mutlu gündür, mutlu gündür, Çoban çok, çok sevinçlidir, Koyun güvende. Melekler çınlatıyor yerleri, gökleri, // Coşku ile övgü yükseltiyorlar. // Çoban sevinçli, koyun sevinçli, Çünkü bulmuştu O yitirileni.ḥbyby fty̱ mtẖl ạ̉rz lbnạn جاي يا ربي Yalnız gezerdim, kendimi bilmezdim Быццам Яго не было Бир Куртаръджъ Доду ạlsạmryẗ Дадын Дујун Сахт дӯст медорам Туро Масеҳо تأمل 2 Matka milá, v svete toho nikdy počuť nebolo, že by tvoje srdce koho bolo kedy zavrhlo
Song not available - connect to internet to try again?