Желге ыргалып шак-бутагы сеңселет, Бак ичинде жалгыз дарак термелет. Багбан көрдү текке кеткен эмгегин, Күткөн күздө дарак жемиш бербеди. Ыйлайт дарак: «Кыйба», - деп, «кыйбачы», «Күтө тур, дагы бир аз», - деп, «жалбарат». Багбан сага кам көрсө да жыл сайын, Неге, дарак, жемиш бербей турасың? Сулуулгуң сенин - жалгыз жалбырак, Багбан аны карап, күндө кайгырат. Багбан ойлойт: эмне кылсам даракты? Кандай көркөм, сулуулугун карачы! Мүмкүн, жемиш берет чыгар, күтөйүн. Аттиң, бирок жылдар өтүп баратты. Биз да дайым дарак сымал ыйлайбыз, «Кыйба, Теңир, күтө тур», - деп сурайбыз. Бирок билгин, аз күн калды, өтө аз. Жемиш бербей жашай берсек, кулайбыз.Atamız, Allahımız, Atamız, Padşahımız! جزء 7 dẖwqwạ wạ̉nẓrwạ Грешниче, смутен и беден Хайр өгөөч Хүч өгөөч - Орч: Найдвар сүм - Т.Батжаргал Te Alabre Senor Unde sunt mari bucurii poporul se strânge O Dirildi O Sacred Head, Now Wounded Отвори
Song not available - connect to internet to try again?