Желге ыргалып шак-бутагы сеңселет, Бак ичинде жалгыз дарак термелет. Багбан көрдү текке кеткен эмгегин, Күткөн күздө дарак жемиш бербеди. Ыйлайт дарак: «Кыйба», - деп, «кыйбачы», «Күтө тур, дагы бир аз», - деп, «жалбарат». Багбан сага кам көрсө да жыл сайын, Неге, дарак, жемиш бербей турасың? Сулуулгуң сенин - жалгыз жалбырак, Багбан аны карап, күндө кайгырат. Багбан ойлойт: эмне кылсам даракты? Кандай көркөм, сулуулугун карачы! Мүмкүн, жемиш берет чыгар, күтөйүн. Аттиң, бирок жылдар өтүп баратты. Биз да дайым дарак сымал ыйлайбыз, «Кыйба, Теңир, күтө тур», - деп сурайбыз. Бирок билгин, аз күн калды, өтө аз. Жемиш бербей жашай берсек, кулайбыз.ما أمجدك ما أعظمك yé hé huá shì shén أنا بكره هاطير mạ ạ̹ly gẖyrk تۇ ژْه بو هَزژِكْرْنِه هاتي آفْراندْن Men Seniń aldyńa kep jylap turmyn Ja mám niečo Los niños con placer الرب يسوع في وسطنا Стрелка часов
Song not available - connect to internet to try again?