У палоне iлюзiяў Слова: В.Мартыненка Музыка: М.Пташнiкаў Ці ня раз ты чуў: «Беларус - рахманы люд». Хто так казаў? А ці бачыў ты, хто ўладарыць вечна тут - Бог ці шакал? Дык чаму ж тады храмаў лёс такі наўкол - Хто зруйнаваў? А нянавісьць скуль к мове той, што даў сам Бог? Я й не чакаў! Слухай крык душы, а ня цела стогн, І адчуеш, чаго не стае. Шчыры покліч твой Бог ня дасьць на скон - Вечны схоў знайшлі сумнівы мае. Ісьцін прапісных процьма лётае ўкруг нас, А сутнасьць дзе? Вечны калаўрот - і бяз зьменаў міне час, Кінуўшы цень. Досыць марнаваць Божжы дар адзіны нам Сэнсу жыцьця. Дык адрозьні ты: дзе сваё, дзе чужы хлам - Выратуйся. Слухай крык душы, а ня цела стогн, І адчуеш, чаго не стае. Шчыры покліч твой Бог ня дасьць на скон - Вечны схоў знайшлі сумнівы мае. Пэўны я цяпер, розьніца ў чым Між дабром сваім і зманам чужым. Веру аднаві, агмень несучы, І панікне ўшчэнт маркота ў дым.كل اللي أنا محتاجه Tvé požehnání, dobrý Otče Сениним Бен Остави Славата yạ sbb wjwdy qdws qdws ạnt hw ạlqdws ข้ามีชีวิตได้อย่างไร Асмандагы жарык Жылдыз Ako slávik mbạrk ạlrb ạlhnạ
Song not available - connect to internet to try again?