Chwalże, ma duszo, Mocarza i Króla Wszechświata!
Niech się twa prośba gorąca z podzięką przeplata,
w górę się zwróć, harfo i lutnio i nuć pienie,
co w niebo ulata.

Chwalże, ma duszo, Mocarza co wodzi cię wiecznie!
Który cię skrzydły orlimi podnosi bezpiecznie,
który ci dał w dobrach rozlicznych twój dział,
dziękuj Mu za to serdecznie.

Chwalże Mocarza, co cudnie cię tak ukształtował,
zdrowiem obdarzył i drogi ci zawsze torował.
Z iluż to trwóg, wielki,
potężny cię Bóg dziwną Swą mocą ratował.

Duszo, chwal Pana, co ciebie tak pobłogosławił,
coć się w strumieniach miłości tak dziwnie objawił.
Duchu mój, miej Boga w pamięci wciąż swej,
byś miłość Jego rad sławił.

Chwalże, ma duszo, Mocarza i wznieś Mu śpiewanie,
wszystko co żyje niech zwraca Doń swoje błaganie!
On światło śle, chwalże Go więc serce me,
amen, tak niechaj się stanie.