Panie, mną, Bo w Tobie wolność ma,
Oręża pozbaw rękę mą;
Twa moc zwycięstwo da.
Ja w boju muszę lec.
Gdy walczę w sile swej;
Gdy ramię Twe mnie będzie strzec,
Zwyciężę w mocy Twej.

Omdlałe serce me,
Brak sił mi w drodze wzwyż
I chwiejny krok mój, burze złe
Miotają wzdłuż i wszerz.
Me pęta mocą Swą
Na czas i wieczność skrusz;
Pojmany tu przez miłość Twą
Zwycięsko przejdę już.

Daremne trudy me
Bez Ciebie zawsze są
Swym ogniem przeto rozpal mnie
I ożyw mocą Swą.
Świat Twych nie pozna sług,
Gdy całym życiem ich
Nie będzie Duch Twój rządzić mógł,
Twej chwały pisać w nich.

Czystości woli brak,
Nim Ty posiędziesz ją;
Do tronu tylko wiedzie szlak
Przez własną nicość mą.
Ten mocno będzie stał
I przetrwa każdy bój,
Kto w sercu Twym schronienie miał,
Tam znalazł życia zdrój.