Serca razem połączone
Jezus spaja Duchem Swym;
Niech miłością rozpalone
Modłów Go ogarną tchem.
Jezus głową, my członkami,
Słońcem On, odblaskiem my;
Jezus mistrzem, my sługami,
Jego miłość w nas się tli.

Pójdźcie, pójdźcie, łaski dzieci,
Wzmocnić swą społeczność znów!
Niech to święty zapał nieci
Do pełnienia Wodza słów.
Gdy zaś łańcuch się rozrywa,
Gdy nam brak miłości sił,
Niech ufliwie każdy wzywa,
Aby znów spojony był.

O głębokie łaski morze!
My możemy wejrzeć doń,
Wejrzeć w święte serce Boże,
W tę miłości czystą toń.
Bóg, Stworzyciel wszego ducha,
Niezgłębionych cudów cud,
Modłów naszych chętnie słucha,
Bośmy Jego święty lud.

Połącz silnie, Jezu miły,
Rzesze poświęcone Ci,
By tak szczerze Ci służyły,
Jakeś Ojcu służył Ty.
Jak Ty się spoiłeś z nimi,
Tak je razem silnie zwiąż,
By świadczyły dary swymi
Wierną miłość sobie wciąż.

Tyś, Miłości, przykazała,
Ze miłością mamy żyć,
Niech więc dusza ogniem pała,
Zawsze życiem Swym ją syć!
Zapal naszych serc świątynię,
Zęby każdy poznać mógł,
Że prawdziwa miłość płynie
Z Twej miłości żywych strug.

Jakoś z, Ojcem złączon, Panie,
Ty nas wybawionych spój!
Niechaj z dala nie zostanie
Ani jeden członek Twój;
Niech jedynie Twą miłością
Serca nasze świecić chcą!
Tak rozpozna świat z łatwością,
Żeśmy są drużyną Twą.