Z wysokam zszedł, by dobrą wieść dla
utrapionych z nieba nieść, przecudnych
rzeczy wiele wam wygłosić i wyśpiewać mam.

Dziś ku radości Bóg wam śle anielskiej
krasy Dziecię Swe, z Dziewicy czystej
daje sam Pan Dziecię ku zbawieniu wam.

To Jezus Chrystus Pan nasz Bóg, On was wyzwoli
z wszelkich trwóg, On Zbawcą waszym pragnie
być i wszelką z was nieprawość zmyć.

On dobra wieczne chce wam dać, na jakie
tylko niebo stać, abyście wy po wszystek
czas, w niebiesiech żyli z nami wraz,

Zapamiętajcie sobie znak: Żłób i pieluszki,
bogactw brak! Spoczywa biedne Dziecię w
nich, co światy dzierży w rękach Swych.

O, upragniony Gościu Ty, o, witaj, Jezu,
witaj mi! W mej nędzy Tyś osłodą mą!
Ach, jak mam wielbić łaskę Twa?

Ach, Jezu mój najmilszy, zrób i w moim
sercu Sobie żłób, byś w nim zamieszkać
stale chciał, bym zawsze Cię w pamięci miał.