Stańmy bracia wraz,
Pan w pośrodku nas,
razem serca, razem dłonie,
a zagości miłość w łonie,
nie rozerwie wróg, co połączył Bóg.

Jednej łaski cud,
nasze serca splótł,
jedna w sercach miłość żarzy,
jedna radość bije z twarzy,
jeden wiedzie tor do Syjońskich gór!

Jakże błogo tu
wpośród bratnich dusz!
Razem można smutek dzielić,
razem w Panu się weselić,
razem dłonie wznieść,
do modlitwy spleść!

Co rozerwał świat,
zniszczył grzechu jad,
to połączy i powiąże
mocą Swą pokoju Książę;
wielki Jego wpływ,
dziw się, świecie, dziw!

Nie płacz, bracie,
nie, otrzyj bólu łzę!
Zdroje prawej wesołości,
mamy w Pańskiej społeczności,
a do ciężkich ran leje balsam Pan.

Stańmy, bracia, wraz!
Jezus wiedzie nas.
Z Nim przez krzyż i przez męczeństwa
dojdziem pewnie do zwycięstwa;
razem w Jego ślad idźmy w górny świat.